- blastocel
- m (G blastocelu) Biol. blastocoel
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary. 2003.
blastocel
Look at other dictionaries:
blastocel — BLASTOCÉL s.n. (biol.) Cavitatea centrală a blastulei. [< fr. blastocèle]. Trimis de LauraGellner, 13.09.2007. Sursa: DN BLASTOCÉL s. n. cavitate centrală a blastulei. (< fr. blastocèle) Trimis de raduborza, 15.09.2007. Sursa: MDN … Dicționar Român
blastocel — m I, D. u; lm M. e, D. ów biol. «wnętrze blastuli wypełnione płynem wydzielanym przez blastomery» ‹gr. + łac.› … Słownik języka polskiego
blastula — ż I, DCMs. blastulali; lm D. blastulaul biol. «wczesne stadium rozwojowe zarodka zwierząt i człowieka, powstałe w wyniku podziałów zapłodnionego jaja; kulisty pęcherzyk, którego ściana zbudowana jest z jednej lub z kilku warstw komórek… … Słownik języka polskiego
